Het komt regelmatig voor dat artikelen en foto’s, die betrekking hebben op een bedrijf, worden overgenomen op de website van dat bedrijf. Dit is echter niet zonder meer toegestaan.
Het voorgaande werd onlangs weer bevestigd in een vonnis van de kantonrechter in Utrecht. Een bestuurder van een bedrijf werd in een landelijk dagblad geciteerd. Bij het artikel werd een foto van deze bestuurder gepubliceerd. Het bedrijf plaatste vervolgens het artikel en de foto op haar website. Hliervoor werd geen toestemming gevraagd. De fotograaf ontdekte de publicatie na verloop van twee jaar en vorderde schadevergoeding van het bedrijf.
AUTEURSRECHTEN
Degene die een foto maakt, heeft het auteursrecht hierop. Dit geldt ook voor bijvoorbeeld de schrijver van een boek of de maker van een tekening. De auteursrechthebbende heeft het uitsluitende recht om het betreffende werk te verveelvoudigen en openbaar te maken. Deze uitsluitende rechten worden aan de maker van een werk toegekend, om hem de mogelijkheid te bieden hiervan (financieel) profijt te trekken. Hierna wordt kort besproken wat onder verveelvoudigen en openbaar maken wordt verstaan.
VERVEELVOUDIGING
Onder verveelvoudiging valt bijvoorbeeld het reproduceren van een werk van een ander, bijvoorbeeld het kopiëren van een cd. Er kan echter ook sprake zijn van verveelvoudiging door werk van een ander te bewerken, bijvoorbeeld het vertalen van een boek.
OPENBAARMAKING
Openbaarmaking moet ruim worden uitgelegd. Hiervan is sprake wanneer het werk op de een of andere manier aan een publiek ter beschikking wordt gesteld.
Daarbij moet bijvoorbeeld worden gedacht aan het op de markt brengen van een boek, het exposeren van een tekening of een foto. Echter, ook het plaatsen op en het toegankelijk maken via internet valt daaronder.
CASUS
In voornoemde situatie verweet de fotograaf het bedrijf dat hij inkomsten was misgelopen. Hij stelde dat zijn werk openbaar was gemaakt zonder dat hij daarvoor toestemming had gegeven of een vergoeding had gekregen. In rechte vorderde de fotograaf schadevergoeding.
De fotograaf werd in het gelijk gesteld. Uiteindelijk moest over de twee jaar in totaal een vergoeding ad u 510,- worden betaald. Dat de fotograaf van het dagblad een vergoeding had gekregen, maakte in deze niet uit. Voorts werd het bedrijf veroordeeld in de proceskosten. Deze bedroegen een veelvoud van het bedrag van de vergoeding.
Het bedrijf verweerde zich nog door te stellen dat zij niet zou hebben geweten dat zij inbreuk maakte op het auteursrecht van de fotograaf. Dit is echter geen relevant excuus bij een schending van auteursrechten.
CONCLUSIE
Het is zaak goede afspraken te maken voordat werken van derden – in welke vorm dan ook – worden overgenomen op een website, in een nieuwsbrief, een folder of iets dergelijks. Gebeurt dit niet en ontdekt de rechthebbende dit alsnog dan kan dat aanzienlijke problemen en mogelijk ook kosten met zich meebrengen. Daarbij zij opgemerkt dat in het hiervoor beschreven geval het bedrag van de vergoeding nog beperkt was. De te betalen vergoedingen kunnen vele malen hoger zijn.
Met dank aan mr. drs. C.L.V.M. (Cathelijne) Elassaiss-Schaap