Als musicus of artiest doe je iets geweldigs. Je hebt een prachtig talent en maakt daar gebruik van. Iets waar velen jaloers op zullen zijn! Vaak wordt een beroep of serieuze hobby als musicus of artiest dan ook gezien als droom. Als iets wat iedereen wel zou willen. Dit betekent echter niet dat altijd alles vlekkeloos verloopt. Als we echt eerlijk zijn, hebben we namelijk allemaal af en toe wel ergens last van.
Onzekerheid
Helaas heeft een artiest niet altijd het meest stabiele inkomen. Zo ervaren veel artiesten problemen met financiële onzekerheid. Wat staat me in de toekomst te wachten? Zal ik wel genoeg opdrachten krijgen? Hoe kan ik repeteren als ik de repetitieruimte niet kan betalen? Dergelijke vragen en gedachten kunnen erg demotiverend zijn. Ook de verwachting dat je als artiest maar altijd gratis en voor niks wilt komen optreden, helpt niet mee.
Ook is er vaak onzekerheid over wat je te wachten staat. Zullen er wel mensen komen kijken? Is de geluidsman wel goed? Is de akoestiek in de nieuwe zaal wel goed? Allerlei afleidende gedachten komen op, waardoor je je niet meer kunt concentreren op wat je komt doen: lekker spelen en een goed optreden neerzetten.
Publiek
Bij een optreden kan de reactie van het publiek heel bepalend zijn. Wat als het publiek niet reageert hoe je had verwacht? Of als het publiek zelfs helemaal niet reageert? En hoe creëer je de gewenste sfeer en interactie tijdens een auditie, waarbij geen publiek aanwezig is? Hoe zet je dan een goede performance neer?
Of wat als die prachtige stilte wordt verpest door één luidruchtige persoon? Of als je je niet meer kunt concentreren door reacties van het publiek? Jochem Myjer had zelfs zo’n last van één lach uit het publiek, dat die persoon de show buiten de zaal verder moest kijken. Helaas heb je niet altijd die invloed op je publiek. Toch zul je ook in die situaties door moeten. Je wilt een goede performance neerzetten, ook als het publiek anders reageert dan verwacht.
“Ik ben te oud.”
Herken je dat? Het gevoel dat je te oud bent? Dat je geen auditie durft te doen uit angst het tegen jongere artiesten te moeten opnemen? Dat je om je heen kijkt en het gevoel hebt dat iedereen die het al gemaakt heeft jonger is dan jij? Dat anderen al eerder serieus begonnen zijn met muziek maken en dat jij de ‘verloren tijd’ nooit meer ingehaald krijgt? Dan ben je zeker niet de enige!
Veel artiesten hebben last van de gedachte te oud te zijn. Sommige muzikanten proberen het daardoor zelfs niet meer. Ze hebben het bijltje erbij neergelegd, ze hebben geaccepteerd dat ze ‘te oud’ zijn. Eeuwig zonde, want wanneer ben je te oud om artiest te zijn of worden? Op welke leeftijd zou je je niet meer serieus op muziek kunnen richten?